نظریه ی پخش و بازتاب های انقلاب اسلامی ایران بر افغانستان

انقلاب اسلامی ایران به­عنوان "نخستین و بزرگ­ترین انقلاب مذهبی قرن بیستم میلادی" توانست منجر به درهم شکنندگی نظام­ تئوری و ساختاری در سطوح ملّی، منطقه­ای و جهانی شود. انقلاب 1357 ایران با ماهیتی اسلامی و بازتاب­های جهانی کوشید تا به ‌مثابه­‌ی یک الگوی انقلابیِ فرا سرزمینی به محیطی گیرا و تأثیرگذار برای کشورهای مسلمان و غیرمسلمان جهان مبدل گردد. ازاین­‌رو، پژوهش حاضر بر اساس نظریه پخش که الگوی نظری مناسب برای واکاوی بازتاب­ انقلاب­های فرا ملّی است، این سؤال را طرح نموده که کدام ‌یک از کشورهای اسلامی بیشترین تأثیر را از انقلاب اسلامی ایران پذیرفته است؟ فرضیه­ی این پژوهش بدین شرح است که افغانستان نخستین کشور در بین کشورهای اسلامی بوده که بیشترین تأثیر را از انقلاب اسلامی ایران پذیرفته است. نتایج یافته­های نوشتار حاکی از آن است که علاوه­ بر عوامل داخلی، دخالت­ قدرت­های منطقه­ای و فرامنطقه­ای یکی از موانع اصلی نفوذ هرچه بیشتر انقلاب اسلامی ایران در افغانستان بوده است. تحولات اخیر به­ویژه تشدید حضور نیروهای نظامی آمریکا در افغانستان بر صحت این ادعا می­افزاید و از نظر نگارندگان مقاله­، این کارشکنی­ها ادامه داشته و بیگانگان هیچ­گاه دست از خدشه­دار کردن چهره انقلاب اسلامی ایران در افغانستان برنخواهند برداشت.